¤ Persömen XIII - Kiyametin Kayip Kehanetleri ¤

Kilisenin çanları penceremin camlarını titretiyor adeta
Büyük bir yas ve keder vardı dışarıda
Cenaze giysileri giymiş gibiydi bulutlar kapkara
Beş vakit ayaz kıymış tüm yapraklara
Kabul olmazdı ağaçların yağmur duaları hepsi boşuna
Ben derin bir çukur kazarken tepedeki perili ormanda
Kanlı avuçlarımın arasından bırakırım gümüşten kolyeni toprağın altına
Ve bozulur bu uğursuz tılsım bir meleğin kanadından koparılan tüyü göğüsüme sapladığımda
Tamamlanıyor kıyametin kayıp kehanetleri son gecenin ilk ışıklarında