¤ Bir Trajedenin Son Perdesi ¤

Perde aralanırken bir ışık yansır karanlığın içinden
Gece rengi saçlarının üstüne
Bense bir kez daha tutulurum ayın güneşe tuttulması gibi

Ardından tek kişilik aşk oyunumuz başlar yeniden
Kader adlı gözyaşından yazılmış bir senaryo ile
Seyircilerimiz bilinmesede sahnemiz cehennet idi

Birbirimizi vururken küçük aşk kurşunuyla kalplerimizden
Çok acıttı, kan ağlattı çizemedik mutluluğun resmini yüzlerimize
Günahımızsa zihinlerimizde işlediğimiz düş cinayetleriydi

Ve artık seni kaybedişlerimi izlerken
Ağlayışlarım duyulurdu tanrının alkışları yerine
Kapanırken bu sonsuz trajedinin son perdesi