¤ Siyah Hasat ¤

Şafağı sökmüşüm solgun göğün bağrından
Medet ummuşum ka(na)yan yıldızlardan
Güreş tutarken ay güneş ile
Boğulmuş gözyaşlarım durgun nehirlerde

Gri sonbaharın soğuk esintileri
Yüzüme düşmüş ölü ağaçların gölgesi
Şarkı söylerken çürümüş yaprakların hışırtıları
Telaffuz edemememişim haykırışlarımı

Değersiz adımı fısıldamış tanrı yüksek sesiyle
Kuytu mezarım süslenmiş kuru güllerle
Bir tutam yalnızlık kanatırken bileklerimi
Çorak topraklar örtmüş kimsesiz bedenimi


Bir mevsimmiş ölüm
Hayat ekin tarlalarında
Ruhlarımız ürün
Toplanırmış siyah hasat zamanında